(c) Emy Elleboog
Volgens de Europarlementariër veegt het rapport de Europese basis, namelijk ‘eenheid in verscheidenheid’ en de democratische vertegenwoordiging van de burgers en lidstaten, weg. “Het rapport kiest voor een top-downbeleid in plaats van een opbouw van onderuit. Ons motto is altijd geweest: samenwerken als dat een meerwaarde biedt, anders beslist de democratie dicht bij de mensen in de lid- of deelstaten”, vertelt Bourgeois.
Geen nood aan verdragswijzigingen
“Het rapport beweert dat een aanpassing van het Verdrag van Lissabon ‘noodzakelijk’ is, maar biedt geen onderbouwde analyse daarover. De EU bezit momenteel al alle handvaten om de uitdagingen en crisissen waarmee ze wordt geconfronteerd aan te pakken. Het Verdrag van Lissabon garandeert een verstandig evenwicht tussen alle EU-instellingen, is flexibel en toekomstbestendig. Ze biedt alle mogelijkheden om de welvaart en veiligheid van alle EU-burgers te garanderen en is een baken van rechten en vrijheden”, zegt Geert.
Geen veto’s
Daarnaast claimt het rapport-Verhofstadt dat een verdragswijziging kan zorgen voor een adequaat buitenlands beleid, maar volgens Bourgeois biedt het huidige verdrag voldoende ruimte om snel en gericht te beslissen over buitenlandse kwesties, met een gekwalificeerde meerderheid (en dus zonder veto’s).
Waar is het nodige beleid?
“Natuurlijk moet de Europese instellingen hervormen”, zegt Bourgeois “Zo heeft de EU nood aan de voltooiing van de interne markt, wat een potentiële groei van 12 procent met zich meebrengt, en een migratiebeleid met effectieve bescherming van de buitengrenzen.” Hij benadrukt ook de bescherming van de rechtsstaat en onze manier van leven. Verder moet men streven naar meer handelsverdragen een betere spreiding van aanvoerlijnen; naar een alomvattende competitiviteitsagenda voor duurzame groei, jobs en welvaart en een 21e-eeuwse budget met een shift naar R&D, digitalisering en industrieel beleid.
Geen regering ver van de burger
De N-VA pleit dan ook voor het behoud van de driepikkel (de Europese Commissie, Parlement en Raad) voor een evenwichtige besluitvorming. “De Commissie mag geen regering worden ver van de burgers en de Raad geen tweederangskamer waarbij lidstaten hun stem verliezen in het EU-beleid en kleinere lidstaten en volkeren er niet meer aan te pas komen”, aldus Bourgeois.
