© Getty Images
In Vlaanderen hangt liefst 1 op de 3 jobs af van uitvoer. Dat is meer dan het dubbele van het EU-gemiddelde. Wallonië wil ons daarin bijbenen, maar keert zich telkens weer af van de vrije wereldhandel.
Het verzet van Wallonië is opnieuw gebaseerd op een zogeheten bedreiging van de Waalse vleesboeren. Pro memorie: dat was ook een van de redenen van het verzet tegen het CETA-akkoord, terwijl uit de feiten blijkt dat het over amper 0,04 procent van de totale Europese rundvleesconsumptie gaat. Overigens gaf president Macron tijdens het bezoek van de Canadese premier Trudeau toe dat de gevreesde golf van Canadees rundvlees op de Franse markt niet had plaatsgevonden. ‘Na bijna twee jaar van voorlopige implementatie zijn de resultaten van CETA positief. De economische destabilisatie, waar in sommige Franse landbouwsectoren voor gevreesd werd, heeft niet plaatsgevonden, met name wat betreft de invoer van rundvlees’, sprak de Franse president.
Hetzelfde geldt voor Mercosur en ook voor het akkoord met Mexico gaat het om een beperkte invoer van vlees. Bovendien bevatten die akkoorden vrijwaringsclausules. Als de landbouw toch verstoord wordt, kan elke lidstaat, en in België ook de deelstaten, de Commissie verzoeken een onderzoek in te stellen om tariefverlaging voor invoer op te schorten.
Een handelsverdrag met Mexico biedt enorme opportuniteiten. Het land wordt niet voor niets ‘de fabriek van Noord-Amerika’ genoemd. Liefst 80 procent van de goederen die Mexico verhandelt, zijn industrieel van aard en het land is intussen meer dan een kwarteeuw economisch verbonden met de Verenigde Staten en Canada. Bovendien telt Mexico meer dan 40 vrijhandelsakkoorden met Latijns-Amerikaanse en veel Aziatische landen.
Het nieuwe handelsakkoord opent ook de deuren voor onze bedrijven om deel te nemen aan overheidsopdrachten in Mexico.
Uiteraard zal de EU ook de samenwerking met Mexico verdiepen inzake duurzame ontwikkeling, arbeidsstandaarden, mensenrechten en politionele en justitiële samenwerking.
Corona
Vrijhandel zal een enorme rol spelen in het herstelprogramma om uit de coronarecessie te raken. Voka laat weten dat de export van Vlaamse bedrijven al twee maanden een derde onder het normale niveau draait. In ons land staan door corona volgens de NBB 180.000 jobs op de tocht. We mogen er niet aan denken dat daar nog een no-dealbrexit bij komt met alleen in Vlaanderen nog eens een verlies van 28.000 jobs. Uiteraard noopt corona ertoe onze strategische belangen te verdedigen, maar we mogen het kind niet met het badwater weggooien. Wereldwijde op regels gebaseerde vrijhandel blijft de sleutel tot welvaart, vrede en stabiliteit.
Eens te meer moeten we constateren dat de EU de fout begaat ook voor Mexico te werken met een gemengd verdrag: handel en investeringen in één akkoord. Daar moet een einde aan komen. De EU is als enige bevoegd voor internationale handelsakkoorden, terwijl investeringsakkoorden in een bepaalde mate gemengd zijn. De EU is dé hefboom in de wereld en moet dus consequent haar bevoegdheden uitoefenen en haar globale verantwoordelijkheid opnemen.
Door dergelijke akkoorden te splitsen in een handels- en een investeringsluik kan de discussie ontmijnd worden en hoeft de Vlaamse welvaart niet langer gegijzeld te worden door onterecht protectionistisch verzet vanuit Wallonië. Vlaanderen wordt met zijn opgebouwde welvaart steeds geacht financieel solidair te zijn, maar vervolgens deinst men er vanuit Franstalige hoek keer op keer niet voor terug die welvaartscreatie te beschadigen. Zou Wallonië niet beter eens zijn kansen grijpen in plaats van af te blokken?
